“Dat mensen je willen helpen, voelt als een warme deken”

Het zal je maar gebeuren: je staat als actieve vijftiger volop in het leven en dan word je getroffen door longcovid. Het overkwam de partner van Inez*. Zijn ziekte heeft grote impact op hemzelf en op het gezin. Met hulp van buren en vrijwilligers van onder andere HipHelpt vonden ze met elkaar een nieuwe balans.

“Mijn man is twee jaar geleden ziek geworden en inmiddels volledig afgekeurd. Zelf ben ik zzp’er. Mijn inkomen was drastisch teruggelopen, omdat ik vaak met mijn man meeging naar bijvoorbeeld het ziekenhuis en de arboarts. Daarnaast was de prijs voor onze energierekening verviervoudigd. Ik moest echt weer meer uren aan het werk om te zorgen dat we de rekeningen konden betalen. Een vrijwillig SchuldHulpMaatje keek met me mee of ik financieel nog zaken over het hoofd zag. Onze administratie bleek goed op orde. Van dit maatje kreeg ik de tip om eens contact op te nemen met HipHelpt. Voor vrijwilligers die ons zouden kunnen helpen bij korte, kleine klussen.

Confronterend
Vanwege de hoge energiekosten, gingen we eerst minutieus door het huis: waar konden we besparen? In onze woonkeuken hadden we nog hallogeenverlichting. Dat vreet stroom, hoorde ik van de buurvrouw. Ik heb ledlampen besteld en via de website van HipHelpt een aanvraag gedaan voor hulp om hallogeen- om te zetten naar ledverlichting. Het ging heel vlot. Ik kreeg een mailtje dat de vraag was uitgezet bij de vrijwilligers en binnen twee dagen had ik iemand aan de telefoon die de klus wilde doen. We waren blij, maar het was ook confronterend. Zeker voor mijn partner: dit waren de klussen die hij zelf altijd deed. Nu gaat dat niet meer en komt er een vreemde bij je thuis om dit te doen...

Uit handen geven
Ik kan zelf ook best klussen. Maar ik heb al eerder een burn-out gehad en dan leer je dat je keuzes moet maken. Ik moet dingen uit handen geven aan anderen. Op die manier kan ik werken en daardoor zorgen voor brood op de plank. Familie woont niet in de buurt en biedt ook al mantelzorg aan anderen. We hebben buren die ons helpen. Maar in een gezin met twee jonge pubers is veel hulp nodig. Het was voor mij een enorme opluchting toen onze aanvraag voor hulp bij HipHelpt werd goedgekeurd. Het feit dat mensen voor je klaar staan en je willen helpen als je het nodig hebt: dat voelt als een warme deken.

Het nieuwe normaal
Langzaam wennen we met elkaar aan ons ‘nieuwe normaal’. Via de WMO hebben we hulp in het huishouden. Er zijn vrijwilligers die zo nu en dan eten voor ons maken en die helpen bij het uitlaten van onze hond. De buurman helpt onze jongste twee keer per week met huiswerk. Mijn man doet wat hij wel kan en heeft dankzij alle hulp ook weer wat energie over. Afgelopen week heb ik nog een nieuwe aanvraag bij HipHelpt gedaan: onze jongste zit in groep 8 en wil graag naar een middelbare school waarvoor hij wat verder moet fietsen. Binnenkort gaat een vrijwilliger van HipHelpt met hem de route fietsen om te kijken of hij dit straks echt elke schooldag wil doen. Door onze situatie heb ik geleerd dat het oké is om hulp te vragen én dat er mensen zijn die willen helpen.”

*Inez heet in werkelijkheid anders

Hulp nodig? Kijk hier.